Aktualności
2011-08-01 | Zillertal, czyli "bastion kolorowych parasoli"
Nie od dziś wiadomo, że dolina Zillertal jest „bastionem kolorowych parasoli”, gdzie trenują zarówno początkujący, jak i zaawansowani piloci. W okolicy nie brakuje także szkółek paralotniarstwa, w których można wykupić lot w tandemie. Szybowanie w powietrzu w dolinie Zillertal jest możliwe przez cały rok. Prawie wszystkie kolejki są czynne zarówno latem, jak i wiosną. W przedsezonie niestety są nieczynne ze względu na prace konserwacyjne. Mimo to za punkt startowy można wybrać sobie miejsce osiągalne za pomocą samochodu czy innych środków transportu... bo i takich w dolinie nie brakuje. Wiatry dolinne w Zillertalu są bardzo wyraziste, a najintensywniej można je odczuć w okresie od czerwca do września. Oczywiście siła tego typu wiatrów jest zależna od dnia i może osiągać prędkość do 30-40 km/h. W godzinach popołudniowych wiatr wieje najczęściej z północy i około godziny 17:00 osiąga swoje apogeum. W miejscach startowych, które są położone szczególnie nisko, system wiatrów dolinnych może całkowicie odbiegać od głównego kierunku wiatru.
Zaraz po dolinie Wipptal, położonej obok Innsbrucka, Zillertal jest doliną najczęściej nawiedzaną przez wiatr halny. Na ten typ wiatru trzeba uważać zwłaszcza wiosną i jesienią w regionie Penken. Latem przy zmiennej pogodzie szczególnie niebezpieczne są także burzowe wiatry tworzące się w dolinach. Przykładowo kiedy burza nawiedzi dolinę Achental, należy się spodziewać napływu zimnego powietrza do doliny Zillertal – mimo, że bezchmurne niebo wcale nie zapowiada zmiany pogody! Silne podmuchy wiatru mogą osiągnąć wtedy prędkość nawet do 80 km/h.
Polecane miejsca startowe w dolinie Zillertal
Spieljochbahn – Fügen
Miejsce startowe przy górnej stacji kolejki Spieljochbahn i Onkeljoch. Miejsce do lądowania znajduje się poniżej dolnej kolejki Spieljochbahn.
Penken Północ – Mayrhofen
2010 m n.p.m. (GPS N 47.10.543 / E 011.49.032)
Kierunek startu: wschód – północ
Wyjazd kolejką Penkenbahn, później 3-osobowym wyciągiem krzesełkowym (także transportem dla lotni w lecie). Punkt startowy znajduje się na końcu wyciągu Minilift.
Penken Południe – Mayrhofen
2050 m n.p.m
Kierunek startu: południe
Wyjazd kolejką Penkenbahn, a następnie 3-osobowym wyciągiem krzesełkowym, a później pieszo szlakiem nr 23 w kierunku Penkenjoch (ok 10 minut pieszo). Punkt startowy naprzeciwko wyciągu Knorrenliftes. Jest to stromy obszar, dlatego polecamy go tylko doświadczonym pilotom! Z tego miejsca najlepiej startować tylko przy wystarczającej sile wiatru.
Penkenjoch – Finkenberg
2080 m n.p.m. (GPS N 47.09.998 / E 011.48.226)
Kierunek startu: południe
Wyjazd kolejką Finkenberger Almbahn. Południowy punkt startowy znajduje się naprzeciwko wyciągu Hasenmuldenlift, a zachodni obok górnej stacji kolejki Katzenmooslift.
Ahorn/Filzen (tylko w lecie)
2080 m n.p.m. (GPS N 47.08.152 / E 011.52.540)
Kierunek startu: północ Dojazd kolejką Ahornbahn. Następnie, żeby dotrzeć do punktu startowego, trzeba iść drogą nr 42 aż do rozwidlenia przy gospodzie Edelhütte, a tam zejść na trasę 42a. Pokonanie tego odcinka zajmuje około 20-30 minut. Ze względu na ochronę przyrody powinno się unikać startów po godzinie 18:00!
Perler
1150 m n.p.m (GPS N 47.11.984 / E 011.50.665)
Kierunek startu: południowy wschód – południowy zachód Miejsce startowe jest położone na trasie w kierunku wysokogórskiej drogi Höhenstraße, przed kościołem w regionie Perler. Podczas lotu należy zachować bezpieczny odstęp od znajdujących się nieopodal linii elektroenergetycznych! Dzienne upoważnienie do latania można wykupić w kiosku Melchboden, godpodzie Roswitha oraz w szkole Zillertaler Flugschule.
Arbiskopf
2015 m n.p.m. (GPS N 47.13.118 / E 011.49.452)
Kierunek startu: południowy-zachód, północny-wschód
Miejsce startowe znajduje się powyżej kiosku Melchboden i można stąd latać tylko przy południowym i południowo-zachodnim wietrze. Dzienne upoważnienie do latania można wykupić w kiosku Melchboden, godpodzie Roswitha oraz w szkole Zillertaler Flugschule.
Polecane miejsca lądowania w dolinie Zillertal Sidan – Schwendau
620 m n.p.m. (GPS N 47.11.613 / E 011.51.905)
Dzienne upoważnienie do latania można wykupić w kiosku Melchboden, godpodzie Roswitha oraz w szkole latania na paralotni Zillertaler Flugschule.
Bruggerstube – Hollenzen
600 m n.p.m. (GPS N 47.11.968 / E 011.52.063)
Jest to darmowe miejsce do lądowania Uwaga: na zachód znajdują się linie wysokiego napięcia, a na wschód domowe linie elektroenergetyczne. Pomiędzy nimi jest 1,5 km miejsce do lądowania.
Edenlehen – Mayrhofen
650 m n.p.m. (GPS N 47.09.674 / E 011.51.270)
Dzienne upoważnienie do latania można wykupić w Hotelu Edenlehen.
Finkenberg
880 m n.p.m. (GPS N 47.09.457 / E 011.49.516)
Jest to darmowe miejsce do lądowania – tylko dla doświadczonych pilotów, znajduje się powyżej dolnej stacji kolejki Finkenberger Almbahnen.
We wszystkich regionach w dolinie Zillertal znajdują się szkoły latania na paralotni. Można tam wykupić kurs lub wznieść się w powietrze w tandemie, z doświadczonym pilotem:
* Pizza Air (tel. +43 (0)664/200 42 29), Zillertal Arena
* Pro Aktiv Freizeitpark Zell im Zillertal,
6280 Zell im Zillertal
tel. +43 (0)664/31 39 800,
e-mail: toni@fly-zillertal.com
* Familie Hauser - Viskaal Hannes & Floor
A - 6281 Gerlos 262 tel.
tel. +43/(0)664/3426523,
e-mail: info@ferienwohnung-gerlos.at
* E-fact
tel. +43 664 1401520,
e-mail: asno@sonicht.efact.at
* Natursport Tirol
tel. +43 5287 87287, +43 676 3070 000, fax +43 5287 87227,
e-mail: infono@sonicht.natursport.at
* RocknSnow Alpine Guiding
tel. +43 664 406 56 50,
e-mail: infono@sonicht.rocknsnow.at
* Tandem Pilot Stefan Pichlsberger
tel. +43 664 534 65 02,
e-mail: stefanno@sonicht.stockyair.com
* Tandem Fun Flights Paul Gröblacher
tel. +43 664 20 55 011,
e-mal: tandemfunflightno@sonicht.aon.at
* Flugschule Zillertal
Manfred Dornauer, Hollenzen 73, 6290 Mayrhofen,
tel. +43.664.3588435, zfs@tirol.com
A - 6281 Gerlos 262 tel.
tel. +43/(0)664/3426523,
e-mail: info@ferienwohnung-gerlos.at
* E-fact
tel. +43 664 1401520,
e-mail: asno@sonicht.efact.at
* Natursport Tirol
tel. +43 5287 87287, +43 676 3070 000, fax +43 5287 87227,
e-mail: infono@sonicht.natursport.at
* RocknSnow Alpine Guiding
tel. +43 664 406 56 50,
e-mail: infono@sonicht.rocknsnow.at
* Tandem Pilot Stefan Pichlsberger
tel. +43 664 534 65 02,
e-mail: stefanno@sonicht.stockyair.com
* Tandem Fun Flights Paul Gröblacher
tel. +43 664 20 55 011,
e-mal: tandemfunflightno@sonicht.aon.at
* Flugschule Zillertal
Manfred Dornauer, Hollenzen 73, 6290 Mayrhofen,
tel. +43.664.3588435, zfs@tirol.com
* Human Eagle - Air Academy Zillertal
Alban Klose , 6290 Mayrhofen,
tel. +43.664.4099663,
e-mail: alban.klose@human-eagle.com
Kilka słów o paralotniarstwie
Można powiedzieć, że paralotniarstwo do bardzo łagodna forma szybowania w powietrzu. Jest sportem, którego idea powstała w końcu lat czterdziestych w USA, ale zrealizowana została dopiero na początku lat osiemdziesiątych w krajach europejskich.
Od razu nastąpił bardzo dynamiczny rozwój tej dyscypliny, z uwagi na to, że jest to najtańszy oraz najłatwiej dostępny sport lotniczy i prawie każdy może zrealizować w ten sposób swoje marzenia o lataniu.
Zloty. Co to jest?
Najprostszą formą latania na paralotni są zloty polegające na starcie ze zbocza o odpowiednim nachyleniu, a następnie szybowaniu i lądowaniu na położonym niżej lądowisku. Podczas zlotu paralotnia szybuje w kierunku ziemi, a czas lotu uzależniony jest przewyższeniem pomiędzy miejscem startu a lądowiskiem oraz doskonałością paralotni. Zloty najczęściej wykonywane są w początkowej fazie nauki latania, a także w zimie, kiedy nie występują kominy termiczne.
Loty termiczne. Co to jest?
Niektóre powierzchnie lądu pod wpływem promieni słonecznych nagrzewają się szybciej np. skały, asfalt, tereny zabudowane. Nagromadzone ciepło jest oddawane znajdującemu się bezpośrednio nad lądem powietrzu, które unosi się, tworząc tzw. komin termiczny. Takie strefy noszeń termicznych mogą utrzymywać się przez bardzo długi czas w jednym miejscu. Przy silniejszym wietrze mogą być przerywane i przenoszone wraz z wiatrem z dala od terenu, nad którym powstały.
Wznoszenie się w kominie może trwać aż do osiągnięcia podstawy chmur lub granicy inwersji.
Wznoszenie się w chmurze – choć możliwe, jest trudne i potencjalnie niebezpieczne.
Podstawowym niebezpieczeństwem związanym z lotem w chmurze jest utrata orientacji przez pilota. Śmiertelne zagrożenie niosą chmury typu cumulonimbus (burzowe), w których wnętrzu występują wyjątkowo silne ruchy powietrza, nieraz niosącego drobiny lodu, a prędkość prądów wznoszących uniemożliwia ucieczkę w dół. Pojawienie się takich chmur jest sygnałem do natychmiastowego zakończenia lotu.
Jak się tym steruje?
Podstawowym instrumentem są dwie linki zwane sterówkami, których końce pilot trzyma w rękach. U góry rozdzielają się one na szereg cieńszych linek, przymocowanych do krawędzi spływu skrzydła. Pociągnięcie sterówki powoduje zmianę geometrii jednej z połówek skrzydła oraz wzrost oporu powietrza na niej, w efekcie czego paralotnia skręca w stronę, po której ściągnięta została sterówka. Drugim sposobem sterowania paralotnią jest balans ciałem powodujący większe obciążenie jednej z połówek skrzydła paralotni i jej przechylenie.Oba sposoby sterowania najczęściej łączy się razem, choć można używać tylko jednego z nich. Dla przykładu pilot, mając ręce zajęte wykonywaniem innego manewru, może sterować jedynie poprzez balansowanie ciałem. Stopniowe zaciąganie obu sterówek na raz powoduje zwiększenie kąta natarcia, w efekcie czego paralotnia hamuje. Jest to manewr, który należy wykonywać z wyczuciem, gdyż nadmierne wybranie linek sterowniczych może prowadzić do niebezpiecznego przeciągnięcia, którego konsekwencją jest oderwanie strug powietrza od górnej powierzchni skrzydła, a w efekcie szybkie i niekontrolowane opadanie. Dynamiczne przeciągnięcie, czyli raptowne zaciągnięcie sterówek, stosuje się w momencie lądowania w celu położenia skrzydła na ziemi.
Chętny takich wrażeń? Nie pozostaje Ci nic innego jak zaglądnąć do Doliny Zillertal. Życzymy wspaniałej zabawy!
Alban Klose , 6290 Mayrhofen,
tel. +43.664.4099663,
e-mail: alban.klose@human-eagle.com
Kilka słów o paralotniarstwie
Można powiedzieć, że paralotniarstwo do bardzo łagodna forma szybowania w powietrzu. Jest sportem, którego idea powstała w końcu lat czterdziestych w USA, ale zrealizowana została dopiero na początku lat osiemdziesiątych w krajach europejskich.
Od razu nastąpił bardzo dynamiczny rozwój tej dyscypliny, z uwagi na to, że jest to najtańszy oraz najłatwiej dostępny sport lotniczy i prawie każdy może zrealizować w ten sposób swoje marzenia o lataniu. Zloty. Co to jest?
Najprostszą formą latania na paralotni są zloty polegające na starcie ze zbocza o odpowiednim nachyleniu, a następnie szybowaniu i lądowaniu na położonym niżej lądowisku. Podczas zlotu paralotnia szybuje w kierunku ziemi, a czas lotu uzależniony jest przewyższeniem pomiędzy miejscem startu a lądowiskiem oraz doskonałością paralotni. Zloty najczęściej wykonywane są w początkowej fazie nauki latania, a także w zimie, kiedy nie występują kominy termiczne.
Loty termiczne. Co to jest?
Niektóre powierzchnie lądu pod wpływem promieni słonecznych nagrzewają się szybciej np. skały, asfalt, tereny zabudowane. Nagromadzone ciepło jest oddawane znajdującemu się bezpośrednio nad lądem powietrzu, które unosi się, tworząc tzw. komin termiczny. Takie strefy noszeń termicznych mogą utrzymywać się przez bardzo długi czas w jednym miejscu. Przy silniejszym wietrze mogą być przerywane i przenoszone wraz z wiatrem z dala od terenu, nad którym powstały.
Wznoszenie się w kominie może trwać aż do osiągnięcia podstawy chmur lub granicy inwersji.
Wznoszenie się w chmurze – choć możliwe, jest trudne i potencjalnie niebezpieczne.
Podstawowym niebezpieczeństwem związanym z lotem w chmurze jest utrata orientacji przez pilota. Śmiertelne zagrożenie niosą chmury typu cumulonimbus (burzowe), w których wnętrzu występują wyjątkowo silne ruchy powietrza, nieraz niosącego drobiny lodu, a prędkość prądów wznoszących uniemożliwia ucieczkę w dół. Pojawienie się takich chmur jest sygnałem do natychmiastowego zakończenia lotu.
Jak się tym steruje?
Podstawowym instrumentem są dwie linki zwane sterówkami, których końce pilot trzyma w rękach. U góry rozdzielają się one na szereg cieńszych linek, przymocowanych do krawędzi spływu skrzydła. Pociągnięcie sterówki powoduje zmianę geometrii jednej z połówek skrzydła oraz wzrost oporu powietrza na niej, w efekcie czego paralotnia skręca w stronę, po której ściągnięta została sterówka. Drugim sposobem sterowania paralotnią jest balans ciałem powodujący większe obciążenie jednej z połówek skrzydła paralotni i jej przechylenie.Oba sposoby sterowania najczęściej łączy się razem, choć można używać tylko jednego z nich. Dla przykładu pilot, mając ręce zajęte wykonywaniem innego manewru, może sterować jedynie poprzez balansowanie ciałem. Stopniowe zaciąganie obu sterówek na raz powoduje zwiększenie kąta natarcia, w efekcie czego paralotnia hamuje. Jest to manewr, który należy wykonywać z wyczuciem, gdyż nadmierne wybranie linek sterowniczych może prowadzić do niebezpiecznego przeciągnięcia, którego konsekwencją jest oderwanie strug powietrza od górnej powierzchni skrzydła, a w efekcie szybkie i niekontrolowane opadanie. Dynamiczne przeciągnięcie, czyli raptowne zaciągnięcie sterówek, stosuje się w momencie lądowania w celu położenia skrzydła na ziemi.Chętny takich wrażeń? Nie pozostaje Ci nic innego jak zaglądnąć do Doliny Zillertal. Życzymy wspaniałej zabawy!
